Terleme yapıyor, bili yon mu!..

Terleme yapýyor, bili yon mu!..



Tüyden hafif olamadým, her sabah,
Karþý damda güneþ parlar, bana ne,
Ýçimden þarkýlar gelmiyor, sustum,
Baðýrýr-çaðýrýr yürek seni, sana ne...

Herhangi bir önlem, bir çarem yok,
O günden beri hicrana tutunuyorum,
Yaptýðýn gün geçtikçe yüreðe oturdu,
Belki, sen diyorsun:”kurtuluyorum”...

Her zaman aþýðýndým, görmezcesine,
Gidiþinle bir kere, olmadýn piþman,
Güzel vakit geçirmek, nerede þimdi,
Yokluðunda oluyor, en katý düþman...

Ýçimi dökmeden, geçirilen zamanlar,
Dakikama eriþilmez, o deðer kazanýr,
Ýki günü, eþit olan, zaten ziyandadýr,
Kim acý çekmemiþ aþkta, o aldanýr...

Romanýn süper kahramaný, sen ve ben,
Haksýzsýn, hikaye iç içe anlatýldýðýnda,
Yer almak kim ister ayrýlýk sözcüðünde,
Kim bekler, tek yastýðý, boþ, yataðýnda...

Aðaçsýz meydanda, kalan kuþ gibiyim,
Konacak, tek dalým vardý, kýrýlý verdi,
Oturmadý üstüme, bu gidiþ hoþ deðil,
Mehtap solgun, yýldýzlar tükeniverdi...

Hasret aðýrlýðýna, kim katlanabilir ki,
Gerçekten ayrýlýðý, içten dili yon mu?
Tek mükafat, özlem yaran yakarken,
Bende, terleme yapýyor, bili yon mu!..


Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın: