MUDAVİM HANELER

MÜDAVÝM HANELER


Bin bir yalandý;
Aþka, Müdavim haneler.

Ýnanmýþtým ama..

Bugün;
Müdavim olduðum,
Her yerin, kepenklerini,
Kapattým.

Gözlerimi ovarcasýna..

Telefon rehperimi ve
Yaþamýma dair,
Ne varsa, herþeyi sildim.

Gözümden düþenleri;
Gözlüklerimi silercesine,
Üfleye, üfleye sildim.

Artýk,
Mudavim hanesiz,
Bir baþýmayým. !

Her sabah;
Ayný þarkýlarý
Tekrar, tekrar dinliyorum.

En çokta;
Ah le yar, Mihriban,
Leylim ley, Aðlama sevdam.

Daha ne olsun;
Caným benim, bundan iyisi..?.

Dilime kazýnmýþ þarkýlarla;
Hergün ayný aðýtla,
Isýra, ýsýra aðlýyorum.

Yani;
Giden giti, deniliyor ama,
Giden boþ gitmiyor ki..

Baþtan sona;
Yürek oyuk,
Kolay, kolay
Aðýtla, gülle, dolmuyor ki.

Caným benim;
Canýmýn caný,
caným benim..

Ezrahil;
Îþmar etmiþken,
Hiç bir þey, yaþanmýyor ki.

Demek ki, vakit yakýn. .

Düþünsene;
Fýkýra komik, gülesim yok.

Haber gelmiþ;
Dostum zorda, gidesim yok.

Avuç; avuç,
Güller yakýn, öpesim yok.

Benim için,
Herþey bitmiþ.

Bu yüzden, tövbe ettim..

Kapattým pencereleri;
Susturdum sazlarý.

Ne bakasým var,
Ne’de çalasým.

Yani;
Sokaklarý bilmem ama,
Masalar boþ,
Þarkýlar anlamsýz,
Bahaneler kimsesiz.

Caným benim;
Giden giti, boþ gitti
Denilmiyor ki.

Diyene de, inanma..

Ýnsanýn;
Ýçi gidiyor, içi.

Ýçinden ;
Sýzlar tel, tel kopuyor,
Gözünde yaþlar kuruyor.

Þarkýlar;
Dil, dil dökülüyor.

Caným benim;
Bir baþýna, yaþanmýyor,
Yaþanmýyor, kahrolasý.

Kim söylüyorsa,
Yalan söylüyor.

Müdavim haneler;
Yalan söylüyor,
Ýnanma.

Aþk bir baþýna,
Mutlu olamýyor ki,
Yastýk istiyor, yastýk.

Aha;
Bak bana,
Gör de, inan ma.

Aþk;
Bir baþýna,
Mutlu olamýyor ki,
Hergün ölüyoruz .

Anlýyormusun ?
Hergün öluyoruz.

Caným benim...!

Top yekün;
Bir, bir, aþksýz ölüyoruz.


Bilent Atalay
05 03 2019
Ýstanbul





Sosyal Medyada Paylaşın: