BABAMA
Yeþildi gözleri yemyeþil
Týpký Nazýmýn þiirinde olduðu gibi
Yeþil gözlü bir devdi o
Benim yeþil gözlü devimdi
Ufak tefekti
Zayýf kara kuru bir þeydi
Ama benim gözümde
O yeþil gözlü bir devdi
Hani her çocuðun bir karamaný vardýr ya
Tüm kötü adamlarý döven
Ve asla asla yenilmeyen
Ýþte benim kahramanýmda bu yeþil gözlü devdi
Yüzünde derin çizgiler vardý
Ellerinde derin kesikler
Çalýþmaktan nasýr tutmuþ elleri öylesine sertti ki
Ne zaman okþasa yüzümü caným yanardý
Ama o bir devdi
Ve devlerin elleri sert olurdu
Saçlarý beyazlamýþtý aklar düþmüþtü
Yani zaman onuda yýpratmýþtý
Herkesi yýprattýðý gibi
O yeþil gözleri soðuk ve donuk bakardý bazen
Korkuturdu bazen beni o bakýþlarý
Öylesin soðuk bakardý ki
Ýçimin üþüdüðünü hissederdim
Ama o bir devdi
Ve devler soðuk bakmalýydý
Yoksa kim korkardý ki onlardan
O yeþil gözlü bir devdi
Ara sýra gözleri nemlenirdi
Ne zaman efkarlý bir türkü çalsa
Yüzü bir garip olurdu
Aðladý aðlayacak sanýrdým
Ama aðlamazdý
Tutardý göz yaþlarýný
Dedim ya o bir devdi
Ve devler asla aðlamazdý
Öylesine zayýftý ki
Ne zaman sert bir rüzgar esse
Rüzgarýn onu uçuracaðýný sanýrdým
Oysa o yeþil gözlü bir devdi
Ve devler zayýfta olsalar yýkýlmazlardý
O da yýkýlmadý zaten
Hep ayakta kaldý
Ve bir gün oda bütün faniler gibi gitti
Bir nisan sabahý uyandýðýmda
O yeþil gözlü dev artýk yoktu
Bana sevgiyle bakan o yemyeþil gözler kapanmýþtý
Ýçim öylesine üþümüþtüki
Sanýrsýn mevsim kýþ ortasý
Oysa mevsim bahardý ve hava sýcaktý
Mevsim bahardý ama bütün yapraklar sarýydý
O yemyeþil gözler kapandýðýnda
Tabiatýn bütün yeþili kaybolmuþtu
Mevsim bahardý ve hava sýcaktý
Ama ben üþüyordum ve tüm yapraklar sarýydý
O yeþil gözlü bir devdi
O benim yenilmez kahramanýmdý
O benim BABAMDI
Ve oda gitti büyün faniler gibi bir nisan sabahý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.