ayazlarda üşüyorum

araf zamanýnda bir aþk hikayesiydi umutlarýmýz
dikenli gül gibi hüzünlü gün batýmlarýnda
ömür gibi geçen hüzünlerimizde
ihtirasýn sonbarýnda gökkuþaðým oldun

yaþadýklarýmýz güzeldi seninle
ikimizin iskambil falýna bakýyordun
ayrýlýðýmýzdan beri yaðmýyor yaðmurlar
güller açmýyor sensiz hüzünlerde

gecenin sabahýnda her sokakta sen varsýn
ayazlarda üþüyorum sensiz
kayboluyorum sensiz yýldýzlarda
kelebeklerin yazýnda hayatýma girmiþtin

benim sýrdaþým olmuþtun birzamanlar
yýldýzlarýn þarkýsýný sana yazdým
kaderimizin rüzgarlarýný sana verdim
kavuþamamak sevenlerin kaderidir

iklimlerin dalgalarýnda vuslatsýz hüznüm oldun
gecemde gündüzümde sen olmuþtun
vefasýz zalim benim olmadý
vefasýz yar benim yýldýzým olmadý
ALÝ AKÇIL


Sosyal Medyada Paylaşın: