Yalnýzlýðýmý bu þehrin sokaklarýna býraktým… Giderken adýmlarým hýzlýydý ama ayak seslerim karanlýðýn boþluklarýný dolduruyordu…
Ve bir de yollar gittikçe uzaklaþýyordu… ardýndan kuþ kanatlarý dövüyordu, gecenin korkak yüzünü… Biliyorum artýk kuþlarda uçmayacaktýr bu kentin üzerinde…
Dönüpte arkama baktýkça, düþlerimde yazýlmýþ akþamýn þiirleri kalýyordu bu kentte…
gökyüzü sanki kaymýþtý bu kentin üzerinden… ay ve yýldýz kayýptý gökyüzünde… hüzün kokuyordu kaldýrým dipleri… Hava kurþuni bir renge bürünüyordu…
Bu kentten uzaklaþtýkça adýmlarým sarhoþluk içinde sarýlýyordum gözyaþlarýmýn içine... Biliyorum artýk Rüzgarsýz ve korunaksýz kalmýþtým düþlerimde.
Dönüpte arkama baktýkça, ara sokaklarda seni dolu dolu öpüþüm geliyordu. Aklýma…
06.03.2019 / Bayram köse
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şİİr YAPRAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.