DORUKLARDA DÜŞÜNME

Ruhumu zincir zincir baðlasýnlar isterim
Yamacýna bir daðýn þöyle yüksek mi yüksek
Rengi solgun cam gibi,cansýz bakan gözlerim
Belli ki býrakmamýþ bir çift yaþ süzülecek
Her emeðin hasadý,hasret kanadý takmýþ
Yýldýzlarca mesafe,vuslat öyle uzakmýþ.....

Bir kartal kanadýna,gýptayla baktýðýmý
Aðýrlýðým toprakta,hahifliðim göklerde
Bir Anka telaþýyla kendimi yaktýðýmý
Kayýbýmý ararým,külümde yükseklerde
Sen de dön ardýna bak,gidenler ne býrakmýþ
Dað niye kar altýnda,çöller niye kurakmýþ.....

Ne kýsa insan ömrü,ne uzun ýzdýrabý
Zirveden kopan kaya,topraðý da sürükler
Ressam kondura dursun,çerçeveye mehtabý
Geçen günler sahile yorgun düþen köpükler
Azad edildi çoktan,dün bu güne tutsakmýþ
Sen boþuna çýrpýnma olanlar,olacakmýþ.....

Her kim alýrsa alsýn,Dünya onlarýn olsun
Ýçimde bir burukluk býrakýrsa na-merdim
Çok kandým cilvesine,bu yalancý fanusun
Ufuklarý seyretmek artýk yegane derdim
Adýna hayat denen bu rüya,yaþamakmýþ
Beþikten baþlayan yol,mezarda duracakmýþ.....

07.03.2019.GÜREL Nezlim
Sosyal Medyada Paylaşın: