Ziv zuhuru
kirpiklerimin ucuna asýlý düþler
tonajý yüksek aðýrlýktan gözlerimi aralayamýyorum
bir kalbin yorgun koridorundan geçiyorum
dünya kaç kucak, nasýl bir bucak bilmem
sensizlik beni yumruklarken
önemi de yok zaten...
dudaklarýma beton çivisi çakýlmýþ
dilim sensizliðe sürçmekten
aðzýmý açamýyorum
gecenin bu vaktinde...
durup dururken kabus görüp
uzayýp giden vadilerde
dipsiz kuyulara düþüyorum
-üstüm baþým toz içinde
hisler karmaþasýnda kayýp yolum
-kýrk kuyuda kýrk tilki
-her tilkinin kýrk yavrusu - yok
sen varsýn hepsinden öte...
kalbimde aðýr bir çarpýntý
göðsüm çatýrdarken sýzlýyor ruhum
ekokardiyografi seni gösteriyor
kardiyoloji uzmanlarý baþýmda
anlam veremiyor hiç kimse
bedensiz ruhum sedyede
tansiyonum fýrladý yine
anjiyo yapýlacak mý acaba
beynimde elektromanyetik dalgalanma
sistem kontrolünü ele geçiriyor
iþlemci açýsýndan önem arz eden duygular
yokluðunda aktif olan hislere yenik düþtü
anlaþýlan fabrika ayarlarýna dönmek gerek
yoksun... dönemiyorum iþte...
yokluðunda nükseden að problemi
alt yapýsý saðlam duygulara
gözlerimden su sýzdýrýnca
kýsa devre yapýyor bu meret
aklým Allah’a emanet
yüzüm dondu, artýk reset yemez
tek çekirdek bir iþlemci bendeki
gönül baðlantým ne kadar hýzlý olsa da
yokluðunda sýkýþýyor kalbim
ve problem çýkarýyor bedenim
off...
zaman bana yokluðunu taþýrken
duygular hastaneye koridor iken
bu can bedeni neylesin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.