TANRILAR VE SARDUNYALAR
TANRILAR VE SARDUNYALAR
Ruhumuzdan sýyýrýp asmýþýz her þeyi,
Vestiyerde unutulmuþ bir aþk olduk þimdi.
Yüreðimin molozlarý boðuyor.
Tekil acýlar vuruyor, tokmak tokmak anýlarý.
Kollarýnda uyanmak varken her yeni güne
bu yalnýzlýk buduyor git gide bedenimi.
Ve anladým tüm gerçeði
Duvarýn sogukluðu,
seni de üþütüyor mu söyle benim gibi ?
Ahhh bulut pezevengide geçmiyor.
Kuþlar hala neþesiz içimde.
Pasaklý gökyüzüne dönüþtü yarýnlarýmýz
Yaðmýyor yeniden kavuþmanýn yaðmurlarý
Kurumasýndan korkuyorum kadýnlýðýmýn.
Yarabbim,baþka kollar beni avutmamalý.
Bu küf kokulu þiir yakmamalý aþkýn genzini....
Þaraba yatýramadýk seviþmelerimizi,
Terli sözcükler üþüttü zaman geçtikçe
Tanrýlar ve sardunyalar uzaklaþtý ikimizden.
Yokluðun o lanet olasý yokluðun,
kasýrgalara inat, köy sessizliði yüreðimde.
ARZU GÜNAL/SEDÝR AÐACI KADINLARI-10.02.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.