Elimde yaðmurdan ýslanmýþ bir mektup, ulaþmayý bekliyor sahibine, bekledim, gece oldu,gündüz oldu, gözyaþlarým yaðmur oldu, zaten artýk mektupta paramparça oldu, gelmedin, biliyordum gelmeyecektin.
Ben düþününce seni, daha da bastýrýyordu sanki yaðmur, düþüncelerimi delercesine yaðýyordu, þehirde yalnýzca hýrçýn yaðmurun sesi, ve yalnýzlarýn sessiz çýðlýklarý yankýlanýyordu.
Aslýnda okusan mektupta da yazýyordu, seni unutmayacaðým, ya da unutamayacaðým, yazýlar artýk okunmuyordu, mürekkep akmýþtý hep, mektup artýk kapkara, yorgun ve yýrtýk, ellerimde toz oluyordu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melisad. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.