İhtiyarlık Hali

Sekseni, doksaný bulursa yaþýn!
Kemikler aþýnýr, diz tutmaz olur.
Bakanýn da yoksa, dinmez gözyaþýn!
Bir çift laf etmeye yüz tutmaz olur.

Gider güzelliði, kýrýþýr deri
O keskin gözlerin tükenir feri
Ýyi göremezsin bastýðýn yeri
Uzaðý, yakýný göz tutmaz olur

Kuru aðaç gibi dökülür dalýn
Ömrün uzadýkça kenarda kalýn
Sofrada olsa da kaymaðýn, balýn
Kalýnlaþýr dilin haz tutmaz olur.

Bir bir azalýrken dostlar, taydaþlar
Kendini bilmezler güçsüzü taþlar
Elin, kolun titrer, sakarlýk baþlar
Kaþýðý, bardaðý düz tutmaz olur

Bunun aklý gayri yetmiyor derler
Bir türlü isteði bitmiyor derler
Dünyaya mýh çaktý, gitmiyor derler
Can yoldaþýn bile, söz tutmaz olur

Garibin, yoksulun sorulmaz hâli
Elbet, her insanýn var bir zevali
Iþýðý körelmiþ bir lamba gibi;
Pelte eskiyince gaz tutmaz olur

Hükmü böyle koymuþ mülkün Sahibi
Ancak, Kendi bilir varý, gaibi
Mafsallar yýpranýr bir somun gibi
Yýllar, diþleri yer iz tutmaz olur

Çare olmaz ilaç, doktor, hastane
Bilirsin ki, oynanýyor son sahne
Vakit dolar, bulunur bir bahane;
Can uçar, bedeni öz tutmaz olur.

Mehmet Postallý / 2019
Sosyal Medyada Paylaşın: