YEŞİLE BULAŞTI AŞK

Yaramaz bir çocuktun sanki, bir kaçak...
birkaç merhabalýk ömrü var, sonra yakalanacak...
hatýrda, yeþiller içinde gülüþü kalacak
birkaç satýr da aþka batmýþ sözleri...
zaman geçer gider,
bulanýklaþýr anýlar,
silinir yüzümde gözlerinin izi…
bir yalnýzlýk anýdýr seni içeri alan
bir yýðýn samandý, bir kývýlcýma bakardý...
demem o ki anla dilimden,
döneceðin yollarda senin,
yalnýzlýktýr beni bekleyen ...
dokunursan yýlgýn duvarlarýma,
yanýk bir ezgide bilmediðim bir dilden,
“çavre þamýn” olursun,
karaya vurur ela gözlerin
sen gidersin duvarlar üzerime gelir, yeniden...
iþte bu yüzden ;
lirik bir öykünün giriþ kýsmýndayken daha,
kaybolup gideceksin, yazýlardan ibaret anýlarda…
sen, istediðin kadar kalabilirsin, hayalden bozma,
ýþýðý karartýlmýþ anýlarda.
ben gidiyorum
hoþçakal…

Sosyal Medyada Paylaşın: