Ey Sevgili Sen Olmadığında

Bir tek sen kalmýþtýn beni arkamdan vurmayan,
Sende vurdun hem de sevdalý yüreðimin tam ortasýndan.
Oysa ben, sana meftundum,
Oysa ben, sana sýrýlsýklam âþýktým,
Oysa ben, sana vurgundum,
Oysa ben, sensiz yapamazdým,
Sen olmadýðýnda,
Sevda iftarlarýný iþtahla açamam,
Lokmalarým boðazýmda düðümlenir,
Betim benzim kaçar,
Sesim soluðum kesilir,
En yanýk sevda naralarýný atamam.
Aþkýn çarþýsýnda, içi dolu sevdalarý satamam.

Ey sevgili, sen olmadýðýnda,
Her þey yavan olur,
Yaþamanýn hiçbir anlamý kalmaz.
Yakýnlarým uzak olur,
Gönül bahçemde, gül sevdalýsý bülbüller þakýmaz.
Sevda meclislerinde, aþk ve sevdamý savunamam,
Pazýlý güçlü bileklerimi, gücü kuvveti kalmaz.
Sevda sürmeli gözlerimin, feri azalýr.
Sýkýntý ve kederlerim, artýkça artar.
Sevda yolunda, menzil murat alamam.
Ýnsaný cennetlik eden, sevgi ve muhabbetlerle dolamam.
Yorgunluklarýmý bertaraf eden, nur cemalinden mahrum kalamam.
Seni, ondan bundan soramam.
Yanan mum misali eririm
Sýlam da muhacir olurum,
Çalýþmadan bitap düþer, çok çabuk yorulurum.
Mah yüzünü görmediðimde, üzülür kahrolurum.
Dalýndan düþmüþ yaprak misali, yerden yere savrulurum.

Ey sevgili, sen olmadýðýnda,
Konusu sen olan þiirleri yazamam,
Felek ile aram hepten bozulur,
Gönül vazoma, Muhammedi gül yerine, çalý çýrpý konulur.
Sevdanýn er meydanýna çýkamam, korkarým.
Yazýn aðustosunda, soðuktan tir tir titrerim.
Geleceðin vakti bilirsem, yoluna güller sererim.
Bir tatlý tebessümün için, seve seve kalan ömrümü veririm.
Ne olur Allah peygamber aþkýna, ihmal etme beni!
Aþk ve sevdamýz, her geçen gün tazelensin, olsun yepyeni!
Kumrular misali koklaþalým!
Konuþurken aðzýmýzdan ballarýn en hasý dökülsün!
Kin ve nefret fidelerinin can sularý verilmesin!
Tam kökünden mahirce sökülsün!
Çýkalým aþkýn ulu daðlarýna, sevda naralarýný atalým!
Sevda tüccarý olalým!
Tarihe mal olmuþ aþklarý, aþk ve þevkle anlatalým!

Ey sevgili, sen olmadýðýnda,
Kýrýlýr kolum kanadým, sanki yanýma düþer,
Ekmeði elinden alýnmýþ çocuklar misali, aðlamaktan gözlerim þiþer.
Beni sana getiren yollar sarpa sarar.
Sana meftun bu gönlüm, her daim seni anar.
Seni ve sevdaný konuk ettiðim gönlüm, yandýkça yanar.
Aþkýn bilenmiþ kýlýçlarý, kýnýnda paslanýr.
Asýk Suratýmý gören herkes, beni bir anda tanýr.
Ýçimdeki kor ateþler bilinmez, hýsýmlar beni çok mutlu sanýr.
Gönül kafesimde ki muhabbet kuþlarým bir hoþ uðuldamaz.
Yanýmda olmayýþýn beni yer bitirir.
Gönlümün bereketli topraklarýna visal fideleri ektirir.
Sevda kitaplarýnda yazýlmayan gam ve kasavetleri çektirir.
Yokluðunda özüm özüme küser.
Hiç kimsenin suratýný görmek istemem,
Öðrenci olurum aþkýn mektebinde, hiçbir sorunun cevabýný bilemem.
Mezuniyetim geciktikçe gecikir,
Tarifsiz sýkýntý ve kederler sevdalý gönlümde birikir birikir,birikir!
Sen olmazsan olmaz!
Sen olmazsan olmaz!
Sen olmazsan olmaz!
05/Mart/2019
Sosyal Medyada Paylaşın: