Sene 1985 ben Ankaradayým, Baþta özgürlük herþeyden uzak. Buz gibi soðuk, kirli havasýný Soluyorum Ankara’nýn Ve ben mahküm cebecide En büyük düþmanýn çaresizlik Etrafým zor cebir karþýmdaki zaruret Yokluðun kucaðýnda Suçlular ocaðýnda tutuyor beni Ejderha mý, yýlan mý, bataklýk mý desem? Çýrpýndýkça sanki yutuyor beni.
Hüseyin GEDÝK.
Sosyal Medyada Paylaşın:
gedik_of Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.