KÖR NEFİS

Ufuklardan yükselen
Dolunay da nûra bak
Gökler ile gürleyen
Yýldýrýmlar gibisin

Rû hu ile bedeni
Bir akýla baðlamýþ
Yüreði kavruldukça
Gözleri hep aðlamýþ

Ayak taþýr yükünü
Eller kollar tutunur
Diþler ezer lokmayý
Obur boðaz yutkunur

Kos koca vâdi gibi
Karýn doymayý bilmez
Dünyalarý yese de
Nefis tokluða gülmez

Saldýrýr ete süte
Düþünemez yarýný
Saðlýðý iflas eder
Hesaplamaz kârýný

Osmaným der iþtaha
Dur deyip tavrýn takýn
Sabrýný kaçýrýrsan
Ölüm geliyor yakýn


OSMAN AKSOY


Sosyal Medyada Paylaşın: