Geceler

Geceler ah geceler, kâbus yüklü geceler,
Her günün bitiminde, gelip çöken geceler;
Dipsiz kuyuya benzer kapkaranlýk koynunda,
Güneþ yüzü görmemiþ, bin bir cefa geceler.

Susuz çeþme kurnasý, uykuya hasret gözler,
Her yaný sancýlayan ruhum huzuru özler;
Bilmez ki çekip gitti, o güzelim rüyalar,
Mecnuna dönen gönül, Leyla yolunu gözler.

Ciðerime gün boyu, çöreklenmiþ bir acý,
Göðüs kafesim desen, sanki akrep kýskacý;
Aldýðým her nefesle, sýkýþýrken mengene,
Yalvarýrým sessizce, ne olur biraz acý.

Kaybolurum meçhulde, kimsecikler aramaz,
Haykýrsam da beyhude, hiçbir iþe yaramaz.
Beynimde kývýl kývýl dolaþýrken aç kurtlar,
Kavuþmamýz mukadder cinnet ile aram az.

Darmadaðýn lügatim, sözcük olmaz heceler,
Cümleler girdabýnda, cevapsýz bilmeceler;
Tekinsiz gölgelerde, in cin pusuya yatmýþ,
Kuruyan dudaklarým tek bir isim heceler.

Sosyal Medyada Paylaşın: