Ahhh maralým! Gülüþü yaralým. Bu gün de akþam oldu! Aydýnlýk, rengini kattý karanlýða. Bu gün güneþ ufukta üzðün battý. Bak tabiat anayla cümlesi tatlý bir uykuya yattý! Benimse, daldý mahsun gözlerim aðaç dalýndaki bir çift kumruya. Güya söz vermiþtim kendi kendime "o" gelmeden içmeyecektim ya; rakýyý bolca kattým suya.. Meze falan da aramam hani, neyime yetmez ki, benim, gittiði günden kalan efkârým var, zarý’m var! Yani masam tamdýr! Yani mey’im "hayalin", sek yalnýzlýk ve duble gamdýr. O þiþeden ve gözlerimden sulu sepken akan garip gözyaþýmdýr, kýpkýzýl kanýmdýr, kan/dýr! Bak: Daldaki kumru üflüyor artýk ney’i gecemdeki ýssýzlýðýmýn karanlýk dehlizine. Cýscýplak ve ýpýslak ve inceden de ince sýzýyor þimdi bir gariplik ve bir bir kanayýp sýzlýyor tüm yaralarýmdan býçak sýrtýnda bir hasretlik! Ahhh ah! Bu ne haldýr? Ben böyle neyi içmiþim? Niye bu ayrýlýk, neden kanýrta kanýrta vuruyor zalim neþterini sevdama? Tut ki; ayrýlýktan, hasretlikten kanamýþým! Yanmýþým. Ve aþk kaybýndan gitmiþim! Özlem yanðýnlarýnýn koynunda, bir avuç kül olup bitmiþim! Ahhh maralým, gülüþü yaralým! Koma beni belirsizliðe. Bilirsin ya hasretlim; "yarýn" hep geçtir! Zebil ziyan olmadan sen hemen al, al beni yar, al beni en gizli en müþfik en ince damarýna, karýþayým abûhayat gibi kanýna! Unutma ama; al beni "ol" yanýna, ol/uruna uymazsa al beni sol yanýna....
18:11:2014/saat:00:30/03:12.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.