Sen gittiðinden beri evlat; Bu þehirde sabah olmuyor Güneþ her sabah penceremde doðup Her akþam ine orada batmýyor Sen gittiðinden beri evlat Bu þehir aydýnlanmýyor Yýldýzlar senin varlýðýndaki dibi dans etmiyor gökyüzünde Bulutlar aþký anlatmýyor Onun içinde; Aya,güneþe ve de yýldýzlara bakmýyorum Yani sen yokken evlat, Ben bu þehirde hayatý doyasýya yaþamýyorum...
Sen gittiðinden beri evlat; Kokoreç yemiyor yanýnda ayran içmiyorum Çünkü sensiz tadýný alamýyorum... Televizyonda gösterime yeni giren ilmleri izlemiyorum Kahvede ihale oynamýyorum Oynasamda ihaleye girmiyorum Yani sen yokken evlat, Ben bu þehirde hayatý doyasýy yaþamýyorum...
Sen gittiðinden beri evlat; Raký içmiyorum, Raký þiþeleri duruyor köþedek büfenin vitrininde Mezeler hala ayný yerinde Ben ise elimi bile sürmüyorum Yani sen yokken evlat, Ben bu þehirde hayatý doyasýya yaþamýyorum...
Sen gittiðinden beri evlat; Kavgalarda aðýz dalaþkarýna Seninki gibi tad bulamýyorum Mahallede yaþýma aldýrmadan top oynamýyor, Çocuklara þeker almýyor, Tramway yolunu otalayýp çarþýda yürümüyorum Yani sen yokken evlat; Ben bu þehirde hayatý doyasýya yaþamýyorum...
Sen gittiðinden beri evlat; Sokak lambalarýna taþ atmýyorum Taksi duraðý zillerine basýp kaçmýyorum Hassiktir Mehmet’ten alýþ veriþ yapmýyorum Çünkü dükkana giremiyorum Girince kasada seni görüyorum evlat Seni görüyorum.. Bu sefer; Ayrýlýðýn verdiði aðýrlýk biniyor omuzlarýma, Kötü oluyorum... Yani sen yokken evlat, Ben bu þehirde hayatý doyasýya yaþamýyorum...
Sen gittiðinden beri evla; Müzik dinlemiyorum Yukarýda hoparlörlerin tozunu alan olmayýnca Müzikten birþey anlamýyorum Çaya iki þeker atmýyorum Þekesiz ve demli içiyorum Acýsý ayrýlýk acýsýný unutturun diye... Gece yarýsý otogara bira almaya gitmiyorum Yukaruya bile çýkmýyorum evdekileri görmeye Yani sen yokken evlat, Ben bu þehirde hayatý doyasýya yaþamýyorum
Sen gittiðinden beri evlat; Daha bi geç geliyorum eve Sanki yukarýda seni uyuyormuþ gibi düþünüp Sessizce girebileyim Çabucak uyuyup yokluðunu unutabileyim diye Sen gittiðinden beri evlat; Kuruyemiþçiden badem içi almýyorum Sana süpriz yapmak için cebime cezerye koymuyorum Yani sen yokken evlat Ben bu þehirde hayatý doyasýya yaþamýyorum...
Sen gittiðinden beri evlat; Bahçede silah atmýyorum Komþularý da tüp patladý diye kandýrmýyorum Alaattin parkýna inmiyor, Dilan’da bira içmiyorum... Yani sen yokken evlat, Ben bu þehirde hayatý doyasýya yaþamýyorum...
Sen gittiðinden beri evlat; Ben hayatýn tadýný bulamýyoum Bulamýyorum evlat... Bulamýyorum...
Abin... Esat GEYVELÝOÐLU Sosyal Medyada Paylaşın:
poyrazesat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.