ANLA BENİ GİRİT ANLA

ANLA GÝRÝT BENÝ ANLA

Biraz kayýtsýzlýk..
Biraz boþvermiþlik...
Biraz umursamamazlýk arasýnda
Bir Girit kahvesindeyim.

Etraf çok kalabalýk olsa ne olacak?
Ben içimdekine özlemin en yalnýzýndayým.
Ezilen bir halkýn þu sokaklarýna bakýyorum.
Beynim otobanda sýkýþmýþ yüreðim Hanya limaný.
Balkan bozgunu bir aþkýn ben hüzünlü bir virgülü...
Cüzzamlýlarýn hapsolduðu bu adada ,
beni saran terk edilme korkusu.

Gitmeliyim diyorum,
Kandiye Limaný bacaklarýma yapýþýyor ,aðlamaklý.

Minos gamzeleri gülümsetmiyor artýk beni anla
Sýkýca sarýlsaydý aþka ,olur belki ,ama gitmeliyim.
Tatlý çocuk gibi kavgalar ettigim ,sevgiliden kalan,
Saray enkazý altýndayým anla Girit beni anla..
Yalnýzlýðýn tortusu renkli hayallerden düþürecek beni
Yollamadýðým mektuplar ..Varýlmayan adres gibiyim.

Aþk týpký yaþam...
Aþk týpký ölüm...
Kolonici bir medeniyetin nefes aldýgý bu adada,
hýçkýran gitar gibi ona olan tüm ezgilerim.

Ah bendeki ruh akvaryumu !
Ah dibe çöken þu içimdeki taþlar !
Ah içimde kaderin pisliðiyle ölen balýklar !
Zaten kim anark ki beni,kim sever !
Þimdi sadece uzaklaþýp, gülümsemek bana mý düþer.!
ARZU GÜNAL / LÝLÝTH
Sosyal Medyada Paylaşın: