ES KÖYÜMÜN RÜZGARLARI Es köyümün rüzgarlarý, Birazcýkta bensiz es, Ter kokan çocukluðuma, Çamurdan kermeli ellerimle, Asi oðluna, anamýn sesleniþi, Hâlâ çýnlar kulaklarýmda... Gel oðlum karnýn acýkmadý mý, Hala bedenin oyuna doymadý mý, Al dürümünü , al ayranýný, Yok istemem anne, Rüzgar essin yerime, Geç kaldým þimdi, Dönememki geriye. Es köyümün rüzgarlarý Birazcýkta bensiz es, Es Sorgun’un tepelerine. Rüzgarýný bile özlediðim. Ey çocukluðum, ey gençlÝðim, Ayrý düþüp gurbet gurbet gezdiðim, Özledim , zehir gibi özledim, Es köyümün rüzgarlarý... Gurbet elde , sýla nerde.. Bil köyümün rüzgarlarý...
Adem ÖZEL (SORGUNLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
sorgunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.