Þu hayat ýrmaðýnda Suyu yavan akanlara Sözünde durmayanlara Hakkýmý çalanlara Nefesi yalan kokanlara Asi bir çocuðum ben Kalbime hezeyan dolmuþ Baþýma doðruluk tacý konmuþ Dokuz köyden kovulmuþ Karanlýktan ürkmeyen Güneþe dümdüz yürüyen Biraz mahcup Biraz muzip Sözü özü bir çocuðum ben Eðilmemiþ boynumla, yüreðimden bakarým Ormanýn kralýna dahi hesap sorarým Biraz þaþkýn Biraz meraklý Deliler sofrasýnda huzurlu Cesaretlendirenlerden daha onurlu Açgözlülerden daha gururlu Uçurum gözlü bir çocuðum ben
Ufuk Akalýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
UFUK AKALIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.