Yalnız Seni Özledim
YALNIZ SENÝ ÖZLEDÝM
Sen diyorsun ki gözlerim yaþla doldu
Gönül bahçesindeki, güllerim soldu
Bu zalim ayrýlýklar, hep bizi buldu
Yalnýz seni özledim, gel demiyorsun
Diyorsun bana, görebilsem yüzünü
Kýþa çevirme, baharýmý yazýmý
Anlatabilsem sana, alýn yazýmý
Yalnýz seni özledim, gel demiyorsun
Yazýyorsun ki, sabrýna þaþýyorum
Yýllarca hep böyle, yalnýz yaþýyorum
Diyorsun ki yeter, doldum taþýyorum
Yalnýz seni özledim, gel demiyorsun
Bana diyorsun, býrakýp gittin beni
Yeter bu çektiklerim, dönemem geri
Diyorsun ki çok özlemiþim, ben seni
Yalnýz seni özledim, gel demiyorsun
Bu garip gönlümde, sevgin ile varsýn
Kendin hafife alma, yaþatan cansýn
Yaþadýðýn o sevgi, hep sende kalsýn
Yalnýz seni özledim, gel demiyorsun
Bana diyorsun ki, niye gelmiyorsun
Çektiðim çileleri, sen bilmiyorsun
Sen beni sevdiðine, söz vermiyorsun
Yalnýz seni özledim, gel demiyorsun
Diyorsun hasret, yüreðime dert oldu
Hep aðlýyorum inan, kaderim yordu
Ýnan aðlamaktan, gözümde yaþ dondu
Yalnýz seni özledim, gel demiyorsun
Ayrýldýk ayrýlalý, hiç gülmüyorsun
Sana sorulana, cevap vermiyorsun
Diyorsun çektiklerimi, bilmiyorsun
Yalnýz seni özledim, gel demiyorsun
Dertli yazarsýn Midayet, acep neden
Bilmez misin ki asla, dönmüyor giden
Bu dertlerim yük bana, taþýmaz beden
Yalnýz seni özledim, gel demiyorsun
(0642) Eylül 2003
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.