Yokuþun baþýnda gülüþüyordu çocuklar Parlak kaðýtlara Harfler yazýyordu tükenmez kalem Sol yanýyla var oluþu kurcalýyordu bir düþünücü
Kelimelerimiz yol gibi uzun Sonuç gibi uzaktý aslýnda O söyleyiþ o sanýþ Hepsi boþunaydý Alaycý bir kuþtun Ve geçip gitmiþtin gökyüzümden Maviyi sevmezmiþsin meðer Þimdi siyah sadeliklerdeyim Ýnanmam papatyanýn getirdiklerine Güneþin fýsýldadýklarýna sýrtýmý dönerim Ayak basmam o beton kitaplýða Öðrenmem perdelerin çizgilerini Böyleceyim iþte Duysana...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fırat Avcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.