ÇIK GEL BAHARIM!..
günler gelip geçiyor bizden habersiz
nice kuþlar uçup gider buradan
bir yýlda kaç iklim deðiþir bilmem ki
gayri mevsimleri unuttum
içimde karabulutlar, karanlýklara bulandým...
söndü ýþýðým, zifiri karanlýk dört duvarým
gecenin gün dönümünde sokaklardayým
ýssýzlýk çöktü garip yüreðime
sarhoþum aþkýnla, us’um delice
yollarda tanýnmaz halim, periþan sensizliðim...
volkan olmuþ daðlarým yanar için için
boþaltýrken lavlarýný solar gönlüm
gecelerin yalnýzlýðý ölüm
senden ýrak tükenir bahtsýz ömrüm
ayazlarda kalmýþ þiirlerim baharýný bekler!..
sazýmýn tellerine dolanýr bin bir dertlerim
açtým baðrýmý rüzgara giderim
vurur, sendeler düþlere býraktýðým umutlar
ödünç al iki kanat göçmen kuþlardan
çýk gel, dindir aþk sýzýsýný sevdiðim... baharým...
Zafer Direniþ
...
23 Þubat 2019 Cumartesi 13:45 KARABULUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.