Sana Ýki kelime yazamadým, Affet, Tüm kelimeler çýkmýyor kalemimden Sevda grevindeler Ve sen gelmeden Hiç baþlamayacaklar Anlatmaya seni, Oysa ne çok severlerdi Birbiri sýra buðday baþaklarý gibi Çýkarlardý topraktan Sen kokarken Otururlardý cümlelere Ama þimdi Yoklar yokluðun gibi Sesizler Ve kimsesizler Ayný býraktýðýn o cocuk kalbim gibi, Atýyor kimsesizliðe Sarsýlýyor, titriyor, Fakat Ve kalbimin Aðzýndan çýkan her söz Onlara katýlýyor, Oda konuþmuyor yani, Ve baksan zalim bakýþlarýnla onlara Hani yollarýna sersem ruhumu Sende Yaksan tüm hýrçýn düþüncelerini Geri gelirler belki, Býraktýðýn boþluktan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hiyavuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.