ZORUMA GİDER
Kalbimi yerinden söken sen oldun
Severek ayrýlmak zoruma gider
O turþu adamý sen nasýl buldun
Seni elde görmek zoruma gider
Yumurta seversin sen zeytin yaðda
Kýz yýllarca gezdik denizde daðda
Yirminci asýrda böyle bir çaðda
Senden ayrý kalmak zoruma gider
Elimden tutardýn hiç býrakmazdýn
Parklarda yatardýk yer aramazdýn
Kaþlarýný çatmaz bana kýzmazdýn
Her gün kavga etmen zoruma gider
Sen telefon edip halim sorsan da
Yanýndayým darda zorda kalsan da
Ben seni unutmam elin olsan da
Senden ayrý kalmak zoruma gider
Bende biliyorum yýllarca çektin
Olura olmaza boynunu büktün
Þarkýya türküye gönlümü döktüm
Sana türkü yazmak zoruma gider
Ne desem boþuna ne desem yersiz
Çiçek bile açmaz yarim mevsimsiz
Kul yýlmaz sevdalar bitmez sebepsiz
Nedensiz yaþamak zoruma gider
KUL HÜSEYÝN YILMAZ*************/
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kul Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.