Kimi Almıştır Kimi Almamış
Dikenli teller sarmýþ etrafý
Çýkan var dikene takýlan var
Kangal dikenleri kanatýr ayaklarý
Nasýrlaþmýþ eller emek kokar
Varlýkla yokluk, açlýkla tokluk arasýndaki
Derin ama bir o kadarda ince çizgi
Yorgun yüzler, bir sonrasýnda güler hayata
Gül yüzde kýrýþmalar çoðalýr
Bir tabanca sesi ile irkilir
Tabanca sesi deðil, iç patlamasý
Bir iç yangýnýdýr o ses
Bir yýðýn insan sýra sýra
Düþünür, düþünür, düþünür
Kim neye varýr bilinmez bilinemez
Bir kalp arkasýnda saklý mevziler
Mermi saplanýr gibi, yüreðe saplanýr kimi sözler
Daðýtýr insaný derin düþünce
Bir çaba bir koþuþmaca, sürer gider yüzyýllardýr
Rüzgar eser dört bir yandan, dolanýr ha dolanýr
Yaðmuru daðýtýr, sanki soluk soluða
Sonra durulur, sanki üzgündür az önce olana
Ders üstüne derstir, sanki insana verilen
Kimi almýþtýr, kimi almamýþ
Cengiz AKSU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.