Bu þehir yaralanýr ; aðladýðýnda ey yetim! Güldürmek boyun borcum ve harcý samimiyetim....
Neden aðlarki bir çocuk, þekeri varken elinde Ya da en sevdiði oyuncaðý kucaðýnda, Kumdan kulesine bayraðý dikiliyken... Koþuyorken sokak sokak hayalleri varken Güneþ ýþýl ýþýl gökkuþaðý ýslanýrken
Ve ayaðý kaydýðýnda; Hýçkýrýðý ümüðünde düðüm düðümse Düþlerini býraktýðý köþede dudaðýný diþlerse Aman ya Rab! Hakký varken yaþamdan yana Ve hakký çiðnenmiþken...
Bir dost eli uzanmaz mý nebevi kokulu? Baþý göðsünde umut,umudu göðse sokulu
Neye yarar koca dünya senin olsa kökünden Bir uhrevi gözyaþý dökememiþ isen... Ve sen ellerinle yýkmýþsýn Kâbe’ni Kâbe’ye en yakýnken...
Aðlamasýn ne olur hiç bir çocuk derinden Bu yükü taþýmaz kainat oynar yer yerinden
Selim Adým
Sosyal Medyada Paylaşın:
SelimADIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.