MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

göğsümün veremli gülü
serçe

göğsümün veremli gülü


Göðsümün gülünü gözyaþlarýmla yýkayýp
Þehrimin insanlarýnýn görmediði
Gül çarþýsýnýn hüzne deðen taþ sokaklarýnda
Kireçten çizilmiþ
Sek sek oyunun sekizinci karesini
Kendine sýcak bir ev yapan
Üryan ,kýrýlgan ,mor çocukluðumun elinden tutarak
Sayrýlý gökyüzüne açýlan pencerenizin altýna gelirdim
Sesini öpmek adýna

Gözlerimde geceden daha kara en sevdiðim misketlerim vardý
Gözlerine vermek istediðim
Ellerimde serçe yüreðinin çýrpýntýsý olurdu
Ben ellerimi gözlerime kapatýp aðlardým
Sesini öpemezsem diye

Sonra
Acýnýn heybesini doðduðu andan bu yana taþýyan sýrtýmý
Toprak evinizin duvarýna yaslayýp
Sesini beklerdim
Bekleme saatlerimde
Sen öksürürdün
Her öksürmende
Duvarýnýzdan sýzan kan
Denizine aþýk ehil bir ýrmak gibi
Acý heybemden aþýp
Að mintanýmýn yapýþtýðý tenimin terine deðerdi
Üþürdüm

Aslýnda üþüten kan deðil
Aðzýnýn içinde ölüme uçan sessiz kuþlardý

Ve ben gizlice
O kuþlarýn sesinde sesini öperdim
Nedense öptüðüm her sesinde
Dudaðýmda uçuklayan bir akþam lalesi olurdu

Þimdi düþünüyorum da
O zamanlar
Deðmemiþti
Yaþamýn üvey elleri

Saçlarýmýza taktýðýmýz yýldýzlara
Beyaz dualarýmýzýn üzerini örten yaðmurlara
Nefesimizin bir kenarýna bulaþan gökyüzüne

Büyümemiþ göðsünde emzirdiðin
Kuþlara
Çiçeklere
Çocuklara
Ve Ýstanbul’a

Bir cebimizden bir cebimize taþýmadýðýmýz
Kimsesizliðin kahýrlý evinin odalarýna
Sinen düþlerimize

Þu an
Sýrtýmý evinizin toprak duvarýna deðil de
Göðsümü yaslýyorum topraðýna
Ýnan senden sonra hiçbir el deðmedi
Göðsümdeki güle

Bak
Sana göðsümde
Yýllarý taþýyan bir gül getirdim
Hadi n olur kalk ve emzir

Bir gül hayata dönsün
Göðsünde

Anlaþýldý
Bu bayram arifesi de kalkmayacaksýn
Bayram namazý sonrasý kapýmý açanda
Sen olmayacaksýn

Haberin ola

Kuþlar
Çiçekler
Ýstanbul
Büyüdü
Ben hiç büyümedim





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.