PAÇALI GÜVERCİNLER
PAÇALI GÜVERCÝNLER
Çakýl taþlý bir yaþam acýtýyor yüreðimin ayaklarýný.
Gücümün kaburgalarýný çýtýr çýtýr kýrýyor baskýlar.
Yaþama sevincim tükendi.
Her yerim savaþ mezarlýðý
Ýnancýmla yaptýðým piramitleri çökertti insanlar.
Zaman deseniz ölü kabuk sýrtýmda.
Gülümsemelerim çürüyen koca bir kök.
Nereye saklanmalýyým ?
Nereye gitmeliyim herkesten ?
Suskun tekne gibiyim,kýçý kýrýk hayallerde batabilirim.
Aþký konuþan deniz yok.
Direniþi anlatan yakamozlar desen saklanmýþ.
Kaçmak ya da susmak kolaydýr belki üzüntülerimden.
Ruhunu kim ödünç verecek ?
Ne zaman dirileceðim yeniden ?
Ýçimdeki þarkýlar zehir.
Cigerlerim küfür kafir..
Kadýnlýðýmý saran aðular tükenmiþliðin zalim kralý.
Anlamayan,
esarete sokmak isteyenlerle çevrili yaþamýmda.
Dizginlerimi ellerine almak isteyen zihniyetlerde.
Mutlu sonum tavsan kaç tazý tut misali.
Yordular beni,çýðlýklarým zirve,içim pür isyan.
Kýraç yaþantýmýn yalnýzlýðýný dolduracak umut nerde?
Kim sahiplenecek bu soruyu ?_
Kim diriltecek yeniden göðümdeki tohumlarý ?
Kuyulardan bakýnca ne de uzak
Ne de uzak ölmeden evvel paçalý güvercinler....
ARZU GÜNAL / 20.02.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.