Ben sende üşüyorum...

içli içli þiir yazýyorum sana
Üþüyen ellerimle
Bazen..
Kendimi bir ýþýk gibi hissediyorum
Bir mum sanki
Karanlýðý aydýnlatan ýþýk gibi

Yeterince umudum var yanacak
Yeterince sevdam var yakacak
Ama bu yeterli mi?
Alev sadece benim
Yakan benim
Yanan benim

Bazen..
En ufak bir esintide
Yada þiddetli bir rüzgarda 
Sönüp gidiyorum
O zaman iþte
Tedirgin oluyorum
Üþüyorum
Korkuyorum

Bazen de
Aydýnlýða ýþýðý ben yakýyorum
O kadar aydýnlýk ki
Etrafýmdaki aydýnlýk gittikçe aydýnlanýyor
Biraz daha aydýnlýk
Gün gibi

Yüreðim kýpýr kýpýr
Umutlar alev alev sarýyor benliðimi
Çaresizliðimi
Yalnýzlýðýmý unutuyorum

Bazen de
Yaktýðým bu ateþ köz oluyor
Artýk gözle görülmeyecek kadar
Söndü sönecek

Dalga dalga
Kýrýlan tüm hayallerim sönüyor
Gittikçe karanlýk oluyor
Hava soðuyor
Ben bitiyorum
Ben yok oluyorum
Ben sende üþüyorum


Sevay


Sosyal Medyada Paylaşın:

Sevay Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Ne siyah ne beyaz gece... siyah gözlerinde mavi düşler kurdum,,, mutlu ol sevda gözlüm... hayat işte,,, sensizlik bende saklı.... ...Satır aralarında kaybolup giden bir hayat çizgisi insan olmak,,, Üzülme,üzülürüm,,, Ateş bilmez ki nasıl yaktığını seni,,,, Sevdan kor ateş yüreğimde,,,