Talihsiz insanlar gece gizeminde, Emin bir þekilde uyurken depremle: Tonlarca aðýrlýk üstünde fýrladý! Çaresizce imdat ettiler, özlemle... Kimi hemen, kimi artçý þokla öldü Kimi de inatla yaþama sarýldý…
Korkunç bir manzara, yaþamda kalana Sahibim denilen dönmüþtü talana... Dýþarýsý yaðmurlu, rüzgârlý, soðuktu! Artçý þok sallarken bin panik dalana... Enkazýn dýþýnda kalan köpek dölü Arar durur bir iz, paranýn külünü Bakýp da ders olmaz gördükçe ölüsü Yazýklar olsun o gün dehþet salana! Sýðýnacak ne yer, ne vardý parasý Sesi duyulsun da, razýydý yalana Periþan haldeydi baksan depremzede!
Baþý harabe de, dýþarýda kolu! Kimse görmüyordu çaresizlik dolu Enkazdan çýkanlar arar çýkýþ yolu Kýzýlay’ýn çadýrý, baþka artçý þoktu… Kuruldu binlerce, Naylonkent bilmece... Çadýrlarýn içi sanki Antarktika Ne vardý sobasý, ne de tenceresi! Yakýyordu onlarý, yoktu saðý solu…
Ölenler kurtuldu düþününce belki, Kalanlarsa gördü ne çok vardý tilki... Yeminler de etti, tövbeler o dil ki; Allah’ýn yoluna boyun büktü þevki... Teselliydi ruha geçmiþ hatýrasý, Ne acýydý yoksa deprem faturasý!
Naylonkent halký yaþama direniyor Yeni depremlerde görecek belki de! Acý içlerinde, her an arýnýyor... Ne yapsýn ki, çürük evde barýnýyor! Fýrsatçý insanlar kurt gibi tetikte, Onlar tokatlýyor, sallýyor elekte... Acýlar taze, sömüren sömürene! Yýllar geçse de öldüren öldürene...
Konuþmak marifet sözleri ertele… Ýçme de sigara aðzýnda nargile! Kargalar görünür sýkarsan kartala! Bugün boðulmazsan yarýn sýra sende... Aðustos böceði, hele kýþý bekle! Ýki gün aðlarsýn yaþama dönersin, Gaflet türküleri çalar düþünürsün... Depremin anýsý, kabirde yazgýsý! Kim ziyaret eder, hala sürünürsün...
Bir ders alanda yok unutuldu dünden Asýrlarca yaþar, aynýyý sürüngen… Kangren aðýt dinmez, bu alýn yazýsý! Kýyamet kopunca kul olmaya razý Çýkarý olmazsa isyankârdýr düzen...
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.