elveda

Sanki daha dün gibi, bir ömür geçti
Sürgün yediðim þehrin sokaklarýnda
Yaþanacak ne varsa yaþandý bitti
Yalnýzlýk kaldý þimdi avuçlarýmda

Kýrçýl saçlarým aynasýdýr mazimin
Her teli baþka bir aný barýndýrýr
Düþe kalka, yaþanan, onca senenin
Neresinden, tutarsan, elinde kalýr

Þimdi bir koltukta dört duvarým yýkýk
Bekliyorum buðulu camlar ardýnda
Dizlerde takat yok, gönlüm hepten býkýk
Bekle beni ey toprak günün sonunda

Sisler ardýnda gürültüler kopuyor
Gök yýkýlýyor sanki þehrin üstüne
Çýldýrmýþçasýna bulutlar aðlýyor
Aslýnda þehrin deðil benim üstüme

Artýk vakit geldi elveda ey caným
Küskünlüðümü de, alýp gidiyorum
Virane sokaklarda kaldý tüm aným
Kaçýnýlmaz sona doðru yürüyorum

Yaðan yaðmur farklý bir nota veriyor
Hiç yaþamadýðým duygu yaþýyorum
Nefesim kesiliyor kalbim duruyor
Suskunluk içinde yalnýz ölüyorum
SEYÝT ALÝ ORUÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: