Dilinizi Eşek Arısı Öpsün Emi
Ýyilik kýsýr bu aralar
Kötülük dokuz doðuruyor
Sonra su akýyor
Kuþlar havalanýyor þehrimizden
Gökyüzune selam çakýyor klavuz
Bakakalýyor ardýndan bir çift ýslak göz
Yaðmurun bereket karýn bolluk olduðu günlerden koptuk
Bir koltukta iki karpuz yok artýk
Eldeki pirinçten oluyor midyata gidenler
Umut fakirin ekmeði cancaðýzým
Tarlaya ekse de yok ekmese de
Þükür azala azala hamd eksitilmiþ
Selâmýn yerine nbr kib ael
"Dilinizi eþek arýsý soksun" emi
Bu nasýl bir lisan
Hani baþýmýza taþ yaðsa yeridir
Sobaya odun atarken kontrol eden
Sýðýnmýþ bir canlý karýnca böcek
Rabim bu nâifliði ödüllendirecek
Hele bak nerden nereye geldik
Ýnsaným diyen insaný öldürecek
Asacak kesecek yakacak
Hemde haklý sebeplerim var diyecek
Kýtýr kýtýr doðrayacak ve diyecek ki
Sevdiðimden yaptým piþmaným
Mümkünse siz sevmeyin
Hatta hiç bir þey yapmayýn
Çala çala bir havaya dönmez
Kervan yolda duzelmez
Ýnsan diyorum insan
Kendini düzeltmeden
Hiç bir þey güzelleþmez.
Yunus Beypýnar
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.