Vazgeçiyorum
Anladým boþ boþuna üzüyorum kendimi
Aðzým diþim sýkarak, iþte vazgeçiyorum
Bir hayýrsýz yüzünden eziyorum kendimi
Þu bendimi yýkarak, iþte vazgeçiyorum
Hiç huzur vermeyecek, kalan onca hatýra
Ne mektuba sýðacak, ne þiir ne satýra
Hayallere kesildi, cezasý ve fatura
Bir kareye bakarak iþte vazgeçiyorum
Tamir edilmez oldu, yýktýðýn gönül tahtým
Ýsyan etmem velakin kapkara gülmez bahtým
Dilerim mutlu olur, budur duam ve ahtým
Mecbur boyun bükerek, iþte vazgeçiyorum
Ömrümün defterinden koparýrken dünümü
Bitermiþ her güzel þey, düþünmedim sonumu
Oysa gülüm diyerek, sarardýn bu canýmý
Sarý güller takarak , iþte vazgeçiyorum.
Zor olacak bilsem de, taþ basarým baðrýma
Yýllarca dil döktümde uymadýn sen çaðrýma
Ýlaç, merhem sürmesin eller yürek aðrýma
Ruhtan caný sökerek, iþte vazgeçiyorum
Ne sevgim yetti sana ,ne tükendi fiyakan
Aðlattýn beni gelmez bir yere iki yakan
Seni de vuracaklar kalbime kurþun sýkan
Mezar taþýn dikerek , iþte vazgeçiyorum
Haydi noktasý kondu ,kocaman mazimizin
Gözlerin aydýn olsun, tozu yok izimizin
Þiir yürek giderken sönen o közümüzün
Üstüne su dökerek, iþte vazgeçiyorum
Sevda Doðan Karakaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.