GÜLE YOLLANDIM
(Atýþmacýlar grubunda verilen ayak üzerine)
Gönül diye baþlýyorum her söze
Bir gül bahçesinde güle yollandým.
Gönül imbiðinde ben geze geze
Aþk kelamý diye dile yollandým.
Dillerden dökülen anlatýr aþký
Sohbet tatlý ise neylesin köþkü
Bir de sazlar ile yapýlan meþki
Sevdim diye bile bile yollandým.
“Dost Muhabbeti” var, Bekir Bey pîri
Gönlü kararmýþlar olurlar diri
Yakup Köse diye Tekir’li biri
Sazýnýn naðmesi tele yollandým.
Ýskenderun nere, Emirdað nere
Gönül köprüsüne ket vurmaz dere
ATIÞMACILAR’ýn olduðu yere
Ýlhamý bulmaya çöle yollandým.
Usta âþýklardan ders almam için
Sözün sanatýnda yol bulmam için
Ozanlar içinde hep kalmam için
Mayalansam diye göle yollandým.
Bir küçük böcektir arýyý görsen
Öz’den bal yapýyor çiçekler versen
Mümkün mü ki onun, sýrrýna ersen
Tatlanayým diye bala yollandým.
Ya Rab cümlemizi ateþte yakma
Nefsin yularýný boynuma takma
Behlül dostlarýnýn kusruna bakma
Dostsuz kalma denen yola yollandým.
17.02.2019-Mustafa Zincirkýran
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.