Kurumuþ çorak topraklar gibi tenim Almamýþ nemini Yorgun, bitkin, gölgede kalmýþ Güneþ görmemiþ ruhum Ne yana baksam boþluk Nereye baksam çaresizlik Hiç mi ýþýk sýzmaz bu karanlýk dünyama Derde deva olmaz gölgeler Göster yüzünü yakýcý güneþ Bir iðne deliði olsa bile, yeter Benim ruhuma ýþýk saçmaya O zaman secde eder varsa ümit Songül Sarýdere
Sosyal Medyada Paylaşın:
Velhasıl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.