Göğümün Teri !

Saatler acemaþiraný vuruyor,
güneþ yine doðum sancýlarý içinde avaz avaz hazýrlýkta !
Aynadaki suretim,
kalabalýk karanlýðýn sayesinden yoksun zamanlardan, sýzýyor göðüme !
Maskesinde mesken kurmuþ, hüzünlerin kahkahasýndan sýyýrýp gömleðini,
gamzeme iliþmiþ bir damla sevinç’i öpüyor... ve saklýyorum ...
sýrlarla örülmüþ fýrtýna saçlarýma, toka niyetine takýyorum !
Harflere yabancý cümlelere, konuþmayý öðretiyor kalemim !
Kýrýntý vakitlerde belediðim umudum ...
Faili meçhul hayata, hükmü verilmiþ bir yürek mahkumuydu aþk !
Gönlümün; renklerinin kaybýnda ömrümün, tuvaline gökkuþaðýný armaðan eden,
tövbekar özümde hüküm süren,
kýrýk dökük ruhumun,
salaþ, huzur kaftaný hediyesi sevdayý, koruma çabasý !
Olumsuza raðmen, oluþumunu tamamlayan bir sahneden , topladýðým papatyanýn gözündeki ter gibiydi sensiz yaþamak !
Gözyaþýnýn rengi yoktu !
Evet yok yok olmasýna da,
güneþin ; þýmarýk ýþýðýndan,
yansýyan renklerin senfonisinde ,
dalgalanýyor özgürce göðümün göz teri ! DDD
Derya Dender
16/02:2019....23:03
Sosyal Medyada Paylaşın: