Ellerini kaybetmiþ bir piyanist çýðlýðýnda Çýrpýndýðým, debelendiðim, boðulduðum, Kendime tutunacak bir dal, Ýçime çekecek bir nefes aradýðým dönemde Karþýlaþtým seninle, o kadar hazýrdým ki.
Kendimi hiç olmadýðým kadar Mutlu olacaðýma inandýrmaya, kandýrmaya Öyle bir olgunun var olmadýðýný bile bile, Saçlarýnýn dalgalanmasýnýn býraktýðý ütopik, Tozlu, yaldýzlý göz kamaþtýran yolunda heder olmaya Bile bile geldim sana.
Bir nevi intiharým olmuþtu sana geliþim, Biliyordum ama engel olamýyordum kendime Ýntihar sebebim deðil, Benim için intiharýn ta kendisi olmuþtun Uyuþturucu gibi zerk etmiþtim seni tüm bedenime Damarlarýmda gezinmekle yetmiyor, Tüm organlarýmda dolaþýyordun prenses edasýyla.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.