Gün gecenin ortasýnda Sayýklarken umutlarýmýz Devrilmiþ baþým koltuða Kýpkýrmýzý bir kabustan Uyanmýþým ki on parça Önce ellerime baktýrdýn Beni bir köþeye sýkýþtýrýp Sökmüþtün týrnaklarýmý Sonra bire bir kýrmýþtýn Sevdeþlik parmaklarýmý Ruhumu boðarken bile Susuyordum gözlerine Þiirlerimin azýlý diþlerini Döküyordun avuçlarýna Uyuþuyordu diþ etlerim Ne içtiðim ilaç ne suyun Yoktu bunlara bir etkisi
Hiç kimse tüküremez Hayatta benim kadar Kalbin/in içine içi/ne Sorma nasýlsýn diye Hele hele de iyi misin Normal misin ve de ki Çok sevdin deli misin Nasýl sýzdý hücrelerin Ruhun can bedenine
Biz nereye gidecektik Unutup vazgeçtik mi Býrakýp mý gittik bizi Köprüler mi yýkýldý Biri mi öldü duymadýk Sen her bana geliþinle Ayný yerinde bulurken Ben sana her gidiþimle Hep ölümü getirsem de Kendine sarýp kendimi Yaðmadý mý dalýna ha Ýþlemedim mi özüne ha
Hani bi sen görmüþtün Bir de o çocuk duymuþtu Tek bir harf ten andýðýmý Ne zaman akýnca yaþlarý Yaðmurun sesinde sesim Gökyüzüm toprakta aðaç Unutma senin olduðumu Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüz yüze Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.