Kuyular arasýnda kumdan sedirdi bedir Ne Mecnun biliyordu ne âþýklar burayý Baba oðul vuruþtu Allah verdi de ecir Giyinmedi ölene öldüren karalarý
Allah ne demiþse o oldu alýn secdede Yaratana en yakýn yerde yürek tövbede Burun delikleri kum oldu sanki Kâbe’de Allah’ýn evi sardý manevi yaralarý
Ha dünya ha ukbada sarar ceset urbayla Her iman yerçekimi, anlam bulur çabayla Yaþatmalý ilahi adaleti sofrada Ki kalp ölmesin asla, sahip çýksýn davaya
Ya þimdi?
Ahir zaman mý geldi bize ceset dolaþýr Hani kardeþlik, yardým elde servet dolaþýr Kalbe hükmedemeyen inde halvet dolaþýr Herkes kavgaya hazýr deðiþtirir manayý
Ya oðlumuz dünyada Rabbi tanýmaz olmuþ Ya da babalar yiyip içip günahla dolmuþ Mevsimler deðiþiyor Bedir’in ruhu solmuþ Kara bulutlar sarmýþ aðlatýr Ankara’yý
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.