Prangaladım Kahrımı... Öyküsü Memleketin ahval-ı umumisinin düşündürdükleri, N okta!
Ertürk Mustafa
Prangaladım Kahrımı... Öyküsü Memleketin ahval-ı umumisinin düşündürdükleri, N okta!
Pýrangaladým
Prangaladým
Zincirledim kahrýmý öfkemi
Kanayan güllerin hüzünlerinde kaldým
Yine ben bu akþam
Bir yaðmur damlasý
Kýzarmýþ gözden aka n bir damla gözyaþý
Tüm dünya nehirlerince bulanýk akan
Devlet Erki görmez gözleri önünde
Kýzýlýrmak’ý dumana kara yasa boðan
Bir kar bir dolu yumaðýna
Doldurdum kahrýmý öfkemi
Doktüm akýttým ýslak kanayan
Bir gülü andýran siyah gece nehrine
Yedi iklimin aðýt yaðmurlarýnýn
Yedi iklim kanayan yaralý çiçeklerin
Gözyaþý oldum, ýlýk ýlýk döküldüm
Baharda yeþerecek morkaranfil daðlarýna
Taþýna topraðýna barýþa hasret býrakýlan
Yüreði yaralý ana yürekli Anadolu’nun
Yaðmurun bulutlarýn yýldýzlarýn
Gözyaþlarý dinmek durulmak bilmezken
Denizler homurdanýp daðlar salladýðýnda
Gök görleyip bulutlar parlayýp prangalarý,
Zincirleri kýrýp parçalamak isterken kahrýndan
Ey benim,
Yedi iklim yüreklenmiþ topraða kök
Güneþten ýþýnlanmýþ kahrým öfkem
Ben sana zicirlenmiþliðimi kýramadým
Ben sana sevdalanmýþlýðýmý kahýr yükümü
Döktüm akýttým kanayan bir gülü andýran
Kanayan güllerin hüzünlerinde kaldýam
Yine ben bu gece, ben bu gece
Ýþte böyle,
Benim kahýr, benim öfke çiçeðim
Taþý topraðý granidi yaran daðlarda boyveren
Muradý, ereði için ölümü gülen gül derenim
Trasilvanya kökenli enperyal aþýlý ölü ruhlarýn
Kara bulut kabuslarýnda hezeyanlarýnda kaldým
Yine ben bu gece ben bu gece
Ýþte böyle benim zincir kýraným
Ýþte böyle kahýr delen topraða kök salmýþ
Sonsuzluk baharýna deðin çiçek açacak olan
Ayrýkotum ay aydýnlýðý çiçeðim
Eðin, Everestler Kafdaðlarý hasetten bükün dudak eðin
Umudumuz olan Nuhu’un Gemisi bulununcaya deðin
Prangaladým
Zincirledim kahrýmý öfkemi içime
Kanayan yaralý siyah güllerin hüzünlerinde kaldým
Yine ben bu akþam,ben bu akþam!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.