KARANLIK Karanlýktý Yaþanmaya alýþkýn dünyalarýmýz Fark etmemiz bir hayli zaman aldý Sarýlmýþtýk örümcek aðlarýyla çepeçevre Çýrpýndýkça dolaþýp duruyorduk Alýþmýþtý, Karanlýðýn büyüsüne gözlerimiz Gördüklerimizle, Hissedemediklerimizle yaþamaya
Sevgi koymuþtuk kalbimizdeki adýný Hissettiðimiz aitlik duygusunun Bir dalýn yapraðý olmaktý Bizi huzurlu kýlan Zamanla hesap edemez olduk Sonbaharda tutunduðumuz dalýn Zemherinin Acýmasýz rüzgarýna kapýlacaðýný
Güneþi gördük Ýlk defa gözlerimizde Birbirine geçmiþ Karanlýk bulutlarýn ardýnda Aydýnlýk, Gösterdi bize sahip olduðumuz Sýrtýmýzý kamburlaþtýran çirkinlikleri
Aþký tanýdýk Ýlk defa yüreklerimizde Uyandýrdýðý duygulardý Yaþadýklarýmýza Artýk sabretme tahammülü býrakmayan Mantýklý bir neden yoktu Hayat denen bu ýstýraba Sevmeliydik Ýlk defa kendimiz olarak Aydýnlýða alýþan gözlerimiz Karanlýðý istemedi bir daha…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Esra Algan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.