ÜÇÜNCÜ BAHARIM

Gittiðinde son bahardý sevgili

Ve ben tüm umutlarýmý dökmek üzereydim

Sende dökülenlerden biri oldun tabi ki


Yaðmurlar deðildi gidiþini hatýrlatan sürekli

Çýplak kalmýþ aðaçlar da…

Sokaðýmda bisiklete binen çocuklarýn olmayýþý olabilir belki

Kararan gökyüzü de…


Sen benim üçüncü baharýmdýn önceleri

Mendil satan çocuklar belirmeye baþlayýnca sokaðýmda

Gelmiþtin sanýrým

Evet evet! Onlar kýþýn çýkmazlar dýþarý

Çünkü kýþlar çok çetin geçer burada

Baharýn geliþini de zaten onlardan anlýyorum

Birde üþüyünce hissediyorum yokluðunu

Malumya artýk yok bedenimi saran kollarýn

Ve soðuktan çatlayan sýcak dudaklarýn


Evin yanýndaki parkýn boþ oluþu

Yalnýzlýðýmý anýmsatmýyor deðil bana

Salýncaða binen çocuklar yok artýk

Parkta buluþurken sürekli bizi takip eden teyze…

O bile çýkmýyor pencereye artýk sevgili

O da alýþmýþ olsa gerek yokluðuna



Yokluðun o kadar büyük bir boþluk ki

Sensiz rahatsýz bile olamýyorum

Isýnamýyorum, uyuyamýyorum artýk

Yastýðým bile seni arýyor zaman zaman

Ve ben sanýrým seni çok özlüyorum






Sosyal Medyada Paylaşın: