ÇİĞ İNSAN ETİ YİYOR ZULÜM HERGÜN TUZLADA
ONLARIN TEK SUÇU ÝÞÇÝ OLMAK
Benim adým ölümdür yazýyor gemide
Denizin kustuðu kirli suyun üstünde
Yüreðimiz ak bir güvercindik gökyüzünde
Ellerimiz pas sakalýmýz tuz tuzla tersanesinde
Ölümcüldür tersanede ekmeðin kavgasý
Mavi deðil denizin ölüm sevdasý
Ölüm sessizdir demirdendir sancýsý
Ölüm ayrým yapmazdý çýkarý zulüm yanlýsý
Masallarda kaldý Donkiþot deðirmen savaþý
Paravan þirketler kuruldu ölüm ekmek arasý
Çankaya da eksilmez tabela yön kavgasý
Kimlere peþkeþ çekildi tuzlanýn tabelasý
Sýlada özlem vardý, ölüm asýldý ipin aðýtýna
Söyleniyor notasýz kuru otlarýn türküsü
Yavrum diyen dudaklarý annenin ah,a döndü
Ahlara kulak ver tuzla bu ölümü kim hak etti
Pir sultan ABDAL gibi sonum ipte olsa da
Yazmazsa bu kalemin utansýn bu yüreðim
Çið insan eti yiyor her gün zulüm tuzlada
Söyleyin nasýl gülerim ben her gün sokakta
10.6.2008.
SOKAK ÞAÝRÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.