Sabah yeli amanýn tez döker dertlerini maviye, suskun maviye. Beklemesin hiç kanatlý daðlarýn mor kokuþlu düþlerini çakal tuzaðý, it ulumasý ince ince. Patlýyor zonklayan alnýmda iri yaðmur, sýzýyor ip ince kan tomurcuk gülüþüne, ellerim elleri doðudan kar seslerini dokunduruyor. Çiçekte mersin dallarýna.
Yüz yýllýk isyaný zorla bastýrýlmýþ asi yüreðime, güneyli çocuklar esmer çiçek, yaban gülleri getirecek birazdan, yanýk ekmek renginde, telaþlý ürkek, hepsi acýlarýný anlatacak hüznün gecesini bakýra çalan ovaya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Güçlü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.