Her gün akþam olduðunda, Yokluðun gelir çöker yüreðime. Bir hüzün bir gam dolar, Bir sis bulutu kaplar odamý...
Her gün akþam olduðunda, Karlar yaðar saçlarýma. Kapanýr, çýð düþer yollarýma. Bir keder kaplar dört yanýmý...
Her gün akþam olduðunda. Bir keder olur hasretin, Usulca dolar bardaðýma. Yudum yudum nüfus eder her yanýma...
Her gün akþam olduðunda, Baþým düþer yastýða, Nehir olur akar yanaðýma. Ve Ay gider cemalin doðar odama.
Her gün akþam olduðunda, Biz bize kalýrýz, Dertleþir yüreðim resminle Sarýlýr kollarým hayaline
Her gün akþam olduðunda, Sesin çýnlar kulaklarýmda, Bir yýldýz kayar penceremde. Açýlýr kapýlar girersin içeri. Sessizce oturursun karþýma . Bir çýðlýk olur yokluðun, Bir feryad! Usulca fýsýldar rüzgar ismini.
Gelme nolur bu akþam, Gelme! Beni kendime býrak. Çekemiyor gönlüm bunca yükü. Býrakta uyusun gözlerim. Býrak bu geceyi bana Son gecemi sensiz geçireyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.