GÜNEÞE DÖN YÜZÜNÜ
Sen güneþe dön yüzünü, dön güneþe
Yanarsa yansýn bu yürek, özlemle hasretine
Boþaltsýn gök kubbe stresini, yansýn þimþekler
Boþa çýkan umutlar gibi tarifsiz.
Kaybolan yýllar gibi telafisiz.
Olmasýn yeter.
Karanlýk kapkara bulutlara, sardým hüznümü
Gözyaþý yaðmurlarýnda, sýrýlsýklam duygularým
Hazin þarkýlarýmý, rüzgarlarýn kollarýna býraktým
Getirecekler sana, acýlar içinde nalanýmý,
Muradýn dinlemek
Olmasýn yeter.
Pamuklara sardým seni , gül kokulu yarýnlara
Kötü kokularýn, maskelenmiþ suratlar diyarýnda
Taþ kesmiþ yüreklerin, çelik zýrhlarýn ardýnda
Geleceðimi kurguladým, eþit adil özgür.
Hoþgörü ve sevginin
Egemen dünyasýnda
Enseyi karartmak yok, yarýn yeniden doðacak
Eðilip bükülmek, el etek öpmek yok biat etmek
Bahar türkülerinin söylendiði, dost sofralarýnda
Güneþ gülüþlü yýldýzlar görecek.
Hasretimiz odur
Gülen yüzlerle.
11 Þubat 2019. HASAN TURAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.