Gün batýmýydý Güneþ günü bitirmiþ Geceye yelken açýyordu Penceremin kenarýnda O güzel manzara beni alýp götürdü Þekerli kahvenin tadý acý bir his verdi O an düþüncelerimin yoðunluðuydu heralde Bana hayat veren adamý düþünüyordum Babamý Güzel gökyüzünün arkasýndamýydý
Zaman akýp giderken düþüncelerim yoðunlaþtý Bir taraftan yükselen müzik sesi Ruhumla bütünleþip Yüreðime iþledi Anýlarým tazelendi Þarkýdaki nakarat Ah babam saðolsaydý köþede otursaydý Damarýmda akan kan þahladý Gözümden akan yaþ mendilimde ýslandý Gökyüzünde ki pencere kapanmýþtý artýk Þarkýnýn sonu da Acýnýn tam uc noktasýydý l Belimi büken Caným babam çok özlüyorum Ah babam saðolsaydý köþede otursaydý
HARÝKA PÝRLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Harikapirli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.