Güneşim
Güneþinde yandýðým günleri anýmsýyorum,
Kraterlerinden fýþkýrýyordu sevgimiz,
Lav ýrmaklarý akarcaydý damarlarýmda,
Þimdi
Yanan yüreðim üþüyor sensiz.
Beyaz alevin sarsýn istiyorum bedenimi,
Yapýþtýr akça tenini,
Yak, kavur güneþim ne olur,
Yansýn sönmeye yüz tutmuþ küllerim.
Bilmiyordum
Yaþamýn senin ateþinde olduðunu,
Sensizlik kutuplarýna atma, ne olur,
Dindir ölümcül soðukluðumu
Güneþim.
Sahra çöllerindeki kumlar
Kaplasa da her yanýmý,
Isýtmaz sýcaklýðý;
Yetmez Amazon, geçmez susuzluðum,
Uzat
Nemli dudaklarýný.
Ýhtirasýmla yangýným, yangýnlarýna,
Yangýnlarýnda yak, kavur özlüyorum,
Seninle yanacaðým aþk ateþini
Gözlüyorum.
Kýzýllýklar kaplamýþ gözlerimi,
Kýzýllýklarýnda iki su damlasý
Mavi,
Hani þu denizsi gözlerin
Özlüyorum.
Özlüyorum sevda yangýnlarýný,
Yaz güneþinde solmuþ
Hazan yapraklarý gibiyim,
Savrulmaktayým sam rüzgârlarýnda,
Sensiz ruhum sahipsiz,
Tutsak pazarýnda.
Güneþinde yanayým gel, ne olur?
Güneþim yak,
Güneþim kavur,
Güneþinle yanmýþ küllerimi,
Mavi gözlerindeki
Deryalarda savur.
10.Haziran.2008 11.50
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.