SESİN ÇIKMAZ SENİN

Söke’ye çaðrýlýnca kendini ne sandýn,
Bu þairler yanýnda sesin çýkmaz senin.
Nefis haddini bil, sus, insan sanýlýrsýn,
Bu güzide ilçede, sesin çýkmaz senin.

Nefsim, bir nalýna, bir mýhýna vurursun,
Kendini þair sanýp, neden kurulursun,
Fazla yazma bir kaç hecede vurulursun,
Cennet gibi Söke de, sesin çýkmaz senin.

Haddini bilmezsin, bildirirler bir gün ha,
Dikkatli ol, sürçi lisan etme, sakýn ha,
Defterini dürerler, yol baþýnda daha,
Çað atlamýþ Söke de, sesin çýkmaz senin.

Hepsi delikanlý, sözünün eridir, hey,
Kültür farkýný görüyorum, onlardýr bey,
Onlarýn birliðini bozamaz hiç bir þey,
Çeneni tut, adam ol, sesin çýkmaz senin.

Söke’nin þairlerine saygý duyulur,
Onlara hakaret eden, dili burulur,
Bir þeyleri öðrenirsem, nefsim kurtulur,
Öp mübarek elleri, sesin çýkmaz senin.

31/8/2005

Sosyal Medyada Paylaşın: